Karditsa-net - Λαϊκή Βιβλιοθήκη Η Αθηνά

Λαϊκή Βιβλιοθήκη "Η Αθηνά":

Η Καρδίτσα, πρωτεύουσα του ομώνυμου νομού χαρακτηρίζεται ως μια τυπική επαρχιακή πόλη, χωρίς ιδιαίτερες ιστορικές καταβολές , αφού μόλις το 1881(18Αυγούστου) απελευθερώθηκε από την οθωμανική δουλεία. Παρά το γεγονός της μη ύπαρξης σήμερα αξιόλογων ιστορικών μνημείων, η σχετικά κοντινή συλλογική ιστορική μνήμη και οι γραπτές αναφορές αξιόλογων εκπροσώπων του πνευματικού κόσμου της πόλης επιτρέπουν μία λεπτομερή καταγραφή του ιστορικού γίγνεσθαι και την εξαγωγή σημαντικών συμπερασμάτων. Αδιάρρηκτα συνδεδεμένος με την ιστορική αυτή διαδρομή της πόλης είναι ο ρόλος και η πορεία της Λαϊκής Βιβλιοθήκης της «Η ΑΘΗΝΑ». Στις αρχές του 20ου αι., η δυτική Θεσσαλία, χωρίστηκε στο νομό Τρικάλων και στο νομό Καρδίτσας. Η Καρδίτσα αριθμούσε περίπου τους 10.000 κατοίκους.
Η οικονομική ζωή ήταν συνυφασμένη με τηn αγροτική εκμετάλλευση και την κτηνοτροφία του νομού , που παρουσίαζε έντονα τα στοιχεία της υπανάπτυξης και της καθυστέρησης, ενώ σχεδόν ανύπαρκτη είναι η βιοτεχνική ανάπτυξη. Αντανάκλαση αυτών των χαρακτηριστικών ήταν και οι δραστηριότητες στο δευτερογενή τομέα. Τα σημάδια από τη μακραίωνη οθωμανική δουλεία ήταν ιδιαίτερα εμφανή και εκφραζόταν σε όλους τους τομείς της κοινωνικής και πολιτιστικής ζωής της πόλης. Από το λήθαργο αυτό της πολύχρονης οθωμανικής κατάκτησης άρχισε να συνέρχεται πολύ μετά την απελευθέρωσή της (1881) και κυρίως κατά τον μεσοπόλεμο, τότε που ήταν έντονη η διακίνηση των ιδεών. Κορυφαία γεγονότα παγκόσμιας εμβέλειας (Α΄ Παγκόσμιος Πόλεμος, η εκπαιδευτική μεταρρύθμιση του 1917, Ρωσική Οκτωβριανή Επανάσταση, Μικρασιατική Τραγωδία 1922), επιδρούν καταλυτικά στην πνευματική αφύπνιση της πόλης και συμβάλλουν στην δημιουργία νέων πολιτικών και κοινωνικών δεδομένων. Στις συνθήκες αυτές σοβαρή πνευματική κίνηση με πρόγραμμα και προσανατολισμό δεν είχε φανεί ακόμα. Κίνηση του βιβλίου δεν υπήρχε. Η βιβλιόφιλη μερίδα του κοινού απήλαυνε κυριολεκτικά τα αμφιβόλου ποιότητας μυθιστορήματα, που κυκλοφορούσαν κατά εκατοντάδες. Στα βιβλιοπωλεία τα λογοτεχνικά, τα επιστημονικά και εγκυκλοπαιδικά βιβλία έμεναν στα ράφια τους αζήτητα. Ευτυχείς όσοι κατατοπιζόταν από άλλους στην εκλογή βιβλίων και όσοι φυσικά είχαν την οικονομική δυνατότητα να αγοράζουν βιβλία. Η ανάγκη όμως να δημιουργηθεί μια βιβλιοθήκη για το ευρύ κοινό, για το κοινό που δεν είχε τα μέσα να έχει τη δική του βιβλιοθήκη, ρίζωνε όλο και πιο βαθιά ημέρα με την ημέρα. Είχε σχεδόν κατανοηθεί η σημασία της Λαϊκής Βιβλιοθήκης, που θα μπορούσε να συμπληρώσει την ανθρωπιστική και εγκυκλοπαιδική μόρφωση του επαγγελματία και του εργάτη, του μαθητή και του φοιτητή, που με την έλλειψη αυτής της βιβλιοθήκης έχαναν τον καιρό τους χαρτοπαίζοντας στα καφενεία ή διαβάζοντας τα αστυνομικά και ληστρικά μυθιστορήματα της εποχής. Μέσα σε αυτή τη διαμορφωμένη κατάσταση υπήρξε μια ομάδα νέων επιστημόνων που είχε τη γνώμη ότι η ανθρωπιστική και εγκυκλοπαιδική μόρφωση δεν έπρεπε να είναι κτήμα των λίγων, αυτών δηλαδή που είχαν τα οικονομικά μέσα να έχουν ιδιωτικές βιβλιοθήκες. Επίσης πίστευαν ότι θα έπρεπε να δοθεί ένα τέλος στην τεράστια κατανάλωση των ληστρικών και αστυνομικών μυθιστορημάτων, των φυλλαδίων του Καραγκιόζη και άλλων παρόμοιων κατώτερων μέσων και ότι δε θα έπρεπε να μένει ακόμα άγνωστη η ελληνική και ξένη φιλολογία και η βιβλιογραφία σε όλους τους τομείς της ανθρώπινης σκέψης. Μέσα σε αυτό το κλίμα, δειλά-δειλά, ωρίμασε η ιδέα για την ίδρυση μιας λαϊκής βιβλιοθήκης με πολλούς και φιλόδοξους στόχους.

Έτσι, στις 30 Αυγούστου 1927 ο Σύλλογος Λαϊκής Βιβλιοθήκης «Η ΑΘΗΝΑ» με στόχο, όπως δηλώνεται στο καταστατικό, «να καταστήσει προσιτόν εις το κοινόν παν βιβλίον ή άλλο μέσον χρήσιμον δια την διαπαιδαγώγησιν αυτού». Το αρχικό καταστατικό φέρει ημερομηνία 30-8-1927 και αποτελείται από 50 άρθρα : Για το προσωρινό Διοικητικό Συμβούλιο με ειδική μεταβατική διάταξη (άρθρο 48 του καταστατικού) ορίζονται με προσωρινά καθήκοντα μέχρι της 31ης Δεκεμβρίου 1928 τα παρακάτω ιδρυτικά μέλη: 1) Κύριλλος Ψυχογυιός, πρόεδρος, 2) Βασίλειος Λιόλιος, αντιπρόεδρος, 3) Απόστολος Βογιατζής, γραμματέας, 4) Ιωάννης Θεολόγης, 5) Δημήτριος Χατζηγώγος, σύμβουλοι. Με μεταβατική επίσης διάταξη (άρθρο 50 του καταστατικού) ορίζεται Εξελεγκτική Επιτροπή, προσωρινά από τα ιδρυτικά μέλη Κύριλλο Καρμπαλιώτη, 2) Ευάγγελο Ριζόπουλο και 3) Χαρίλαο Μακρή. Εποπτικό Συμβούλιο σωματείου αναγνωρίζεται από τους ιδρυτές του απρόσωπο, αποτελούμενο από τους: 1) Σεβασμιώτατο Μητροπολίτη Φαναρίου, Θεσσαλιώτιδος και Φαρσάλων 2) εισαγγελέα, 3) δήμαρχο 4) γυμνασιάρχη, 5) πρόεδρο δικηγορικού συλλόγου, 6) πρόεδρο ιατρικού συλλόγου, 7) πρόεδρο ομοσπονδίας επαγγελματιών, 8) πρόεδρο γεωργικού συλλόγου, με αρμοδιότητες που καθορίζονται στα άρθρα 30-33 του καταστατικού, με προορισμό την καθοδήγηση του συλλόγου για την επακριβή εκπλήρωση του σκοπού του. Η Σφραγίδα Σωματείου φέρει κυκλικά τον τίτλο: « Σύλλογος Λαϊκής Βιβλιοθήκης Καρδίτσης, η Αθηνά» και στο μέσο τη θεά Αθηνά. Ως ιδρυτικά μέλη υπογράφουν το καταστατικό του σωματείου οι:
1) Κύριλλος Ψυχογυιός,
2) Βασίλειος Λιόλιος,
3) Απίστολος Γρίβας,
4) Απόστολος Βογιατζής,
5) Ευάγγελος Ριζόπουλος,
6) Χαρίλαος Μακρής,
7) Ιωάννης Θεολόγης,
8) Απόστολος Γερμανόπουλος,
9) Κύριλλος Καρμπαλιώτης,
10) Δημήτριος Χατζηγώγος,
11) Πολύκαρπος Τσικρίκης και
12) Σωτήριος Αναγνώστου.
Ως αίθουσα βιβλιοθήκης χρησιμοποιήθηκε η αίθουσα που βρίσκεται εντός του Μητροπολιτικού Μεγάρου, τη χρήση της οποίας προσέφερε ο σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Ιεζεκιήλ. Σε αυτό το σημείο είναι σημαντικό να γίνει μια σύντομη αναφορά στην αξιοσημείωτη και συγκινητική στήριξη που προσέφερε ο Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Φαναρίου, Θεσσαλιώτιδος και Φαρσάλων Ιεζεκιήλ στο Σύλλογο της Λαϊκής Βιβλιοθήκης. Συμμετέχει στο εποπτικό Συμβούλιο του Συλλόγου, παραχωρεί μια αίθουσα του Μητροπολιτικού Μεγάρου ως χώρο της Βιβλιοθήκης, στήριξε το Παιδικό θέατρο γιατί με την παρέμβασή του αίρεται η εγκύκλιος του Υπουργείου Παιδείας που απαγόρευε τη συμμετοχή των μαθητριών σε θεατρικές παραστάσεις εκτός σχολείου, βοήθησε στην ανέγερση μεγάρου « καταλλήλου και εκπληρούντος τας πολλαπλάς ανάγκας του συλλόγου, το οποίο δεν είναι μόνον μία απλή βιβλιοθήκη αλλά και ένας σύλλογος ευρύτερων πνευματικών επιδιώξεων». Ο Ιεζεκιήλ ήθελε με αυτό το κτίριο να περιθάλψει "δια παντός τους νέους της περιοχής. Το μέγαρο αυτό ήταν πολλαπλών πολιτιστικών χρήσεων. Έτσι, στις 15-3-40 κατέθεσε για το σκοπό αυτό εξ ιδίων, 110.000 δραχ. σαν πρώτη δόση για να στεγασθούν τα νιάτα της Καρδίτσας των ιδρυμάτων της πόλης: Λαϊκή Βιβλιοθήκη, Ορφέας και Αναγέννηση. Στο παράρτημα παρατίθεται η επιστολή που έστειλε ο Ιεζεκίηλ. Γενικά στο πρόσωπο του Μητροπολίτη Ιεζεκιήλ ο Σύλλογος της Λαϊκής Βιβλιοθήκης βρήκε έναν ένθερμο και προθυμότατο υπερασπιστή, γεγονός που συνέβαλε στην εδραίωση του έργου του Συλλόγου στη συνείδηση των κατοίκων. Για το σύνολο της προσφοράς του ανακηρύχτηκε στη Γενική Συνέλευση του Συλλόγου τον Ιανουάριο του 1930 « επίτιμον μέλος του Συλλόγου» . Τον Οκτώβριο έγιναν εγκαίνια της Βιβλιοθήκης και οι πολλοί χαιρέτησαν την κίνηση αυτή των νέων επιστημόνων ως καλό οιωνό για την δύσμοιρη επαρχία. Γρήγορα οργανώθηκε το Δανειστικό Τμήμα, που εξυπηρετούσε τους βιβλιόφιλους και το μαθητικό πληθυσμό. Βιβλιοθηκάριος ήταν ο Σόλων Ευαγγελόπουλος, άνθρωπος με προσωπικότητα και γνώσεις για το βιβλίο. Από εδώ και πέρα μαζί με τα πρώτα βήματα του Συλλόγου αυτού αρχίζει και η πρώτη συγκέντρωση της πνευματικής κίνησης της Καρδίτσας. Στη μικρή Βιβλιοθήκη, που με την πρώτη αγορά και τις αθρόες δωρεές βιβλίων άρχισε να μεγαλώνει, συγκεντρώνονταν μαθητές Γυμνασίου, λίγοι φοιτητές και πιο σπάνια κάποιος επιστήμονας. Στους ιδρυτές δεν έλλειψε το ενδιαφέρον για αυτό και από τα πρώτα χρόνια ακόμη, μέσα στα επιτρεπόμενα όρια βέβαια, η βιβλιοθήκη πλουτιζόταν σημαντικά. Είναι αλήθεια ότι ο Σύλλογος της Λαϊκής βιβλιοθήκης "Η ΑΘΗΝΑ" παρουσίασε και συνεχίζει να παρουσιάζει ένα πολυσχιδές έργο με την εκπαιδευτική, κοινωνική και εκπολιτιστική δράση του: Ίδρυση Εσπερινού Σχολείου, πραγματοποίηση Συνεδρίων, συμμετοχή σε καλλιτεχνικά δρώμενα αλλά και πολλά άλλα συνδέουν ένα έργο πρωτοπόρο και προοδευτικό σε βαθμό που ουδέποτε άλλοτε στο παρελθόν έχει να παρουσιάσει η δυτική Θεσσαλία. Για αυτό το έργο εξάλλου αλλά και για τη γενικότερη συμβολή της βραβεύτηκε το 1987 από την Ακαδημία Αθηνών. Όπως όλες οι μεγάλες πρωτοβουλίες έτσι και οι δραστηριότητες του Συλλόγου συνάντησαν την αντίδραση από την συντήρηση και το κατεστημένο του τόπου. Αυτή η αντίδραση εκφράστηκε με τη δίκη του 1932. Το Δ.Σ. της Βιβλιοθήκης κατηγορήθηκε, άδικα, ότι μέσω συγκεκριμένων βιβλίων που είχε, έκανε προσπάθεια μύησης των μαθητών που επισκεπτόταν τη βιβλιοθήκη στον Μαρξισμό και τον Κομμουνισμό. Σήμερα, 80 χρόνια από την ίδρυσή της, η Λαϊκή Βιβλιοθήκη καταφέρνει με σύνεση και θάρρος να ξεπερνά όλες τις δυσκολίες και να προχωρά στα προοδευτικά βήματα των ιδρυτών της.

ΟΙ ΣΥΛΛΟΓΕΣ ΤΗΣ ΛΑΪΚΗΣ ΒΙΒΛΙΟΘΗΚΗΣ

Κατά την ογδοντάχρονη πορεία της η Λαϊκή Βιβλιοθήκη «Η ΑΘΗΝΑ» ως κορυφαία της φροντίδα είχε τον εμπλουτισμό και την συντήρηση του βιβλιακού της υλικού. Από τα πρώτα χρόνια ίδρυσής της φρόντισε να δημιουργήσει μια αξιόλογη υποδομή για το σχετικά περιορισμένο βιβλιόφιλο κοινό εκείνης της εποχής. Η πρώτη συλλογή βιβλίων ήταν βιβλία ειδικού ενδιαφέροντος (ιατρικά, νομικά κ.λ.π.),η οποία αποκτήθηκε μάλλον από δωρεές. Το διάστημα αυτό η βιβλιοθήκη λειτουργούσε ως πληροφοριακό τμήμα. Θεματολογικα φαίνεται να υπάρχει μια μεγαλύτερη ποικιλία αφού πλέον το βιβλίο εκδίδεται από πολλούς ελληνικούς εκδοτικούς οίκους.

	Γενικά έργα
	φιλοσοφία - ψυχολογία, θρησκεία, κοινωνικές επιστήμες, γλώσσα, φυσικές επιστήμες και μαθηματικά, τεχνολογία, τέχνες, λογοτεχνία και ρητορική, γεωγραφία, ιστορία και επικουρικοί επιστημονικοί κλάδοι.
	Βιβλία παιδικού τμήματος
	Οπτικοακουστικό υλικό
	Μέσα από το πρόγραμμα "Κοινωνία της Πληροφορίας" στο οποίο συμμετέχει η Λαϊκή Βιβλιοθήκη Καρδίτσας, οι πολίτες έχουν την δυνατότητα αναζήτησης πληροφοριών μέσω του διαδικτύου, αλλά και χρήσης όλων των συγχρόνων δραστηριοτήτων που παρέχει η πληροφορική τεχνολογία για πρόσβαση τόσο σε χρηστικές πληροφορίες όσο και στη γνώση. Το Δημόσιο Κέντρο Πληροφόρησης έχοντας κύριο στόχο την ενίσχυση του πληροφοριακού ρόλου της Βιβλιοθήκης και τη διεύρυνση των υπηρεσιών της σε θέματα πληροφόρησης και ενημέρωσης προσφέρει στο κοινό τη δυνατότητα ελεύθερης πρόσβασης στο Διαδίκτυο και μέσω αυτού την προσέγγιση πλήθους ελληνικών και διεθνών βάσεων δεδομένων και πληροφοριών. Επίσης παρέχεται η δυνατότητα χρήσης των προγραμμάτων, που είναι εγκατεστημένα σε κάθε ηλεκτρονικό υπολογιστή του οπτικοακουστικού ηλεκτρονικού υλικού της Βιβλιοθήκης, καθώς και ειδικών προγραμμάτων για την εξυπηρέτηση των ατόμων με ειδικές ανάγκες. Επιπλέον, οι χρήστες μπορούν να αξιοποιήσουν λειτουργίες όπως εκτυπώσεις στους διαθέσιμους εκτυπωτές, σάρωση εικόνων και ηλεκτρονικό ταχυδρομείο.
	Αρχείο τοπικού τύπου Καρδίτσας από το 1930
	Συλλογή παλαιτύπων
	Η πρώτη συλλογή βιβλίων αποκτήθηκε μάλλον από δωρεές και η βιβλιοθήκη λειτουργούσε ως πληροφοριακό τμήμα. Η σχετικά καλή κατάσταση των βιβλίων και οι λίγες ιδιόχειρες σημειώσεις και αφιερώσεις δείχνει και το σεβασμό των χρηστών αλλά και την επιμονή της διοίκησης για τη διατήρηση της καλής κατάστασης του βιβλίου. Το παλαιότερο βιβλίο που φυλάσσεται στη Βιβλιοθήκη έχει τίτλο «Ευσταθίου Αρχιεπισκόπου Θεσσαλονίκης. Παρεκβολαί εις την Ομήρου Ιλιάδα». Ο χρόνος έκδοσης που αναγράφεται με λατινικούς αριθμούς και χειρογράφως στο κάτω μέρος του εξωφύλλου είναι το έτος 1542. Ο τόπος έκδοσης είναι η Ρώμη, που επίσης αναγράφεται στα λατινικά. Σώζονται 604 σελίδες. Στη συλλογή των παλαιτύπων της Λαϊκής Βιβλιοθήκης υπάρχουν 9 τόμοι που εκδόθηκαν το διάστημα από το 1542 μέχρι και το 1800. Ο τόπος έκδοσης όπως εμφαίνεται είτε στο εξώφυλλο είτε σε κάποια από τις πρώτες λευκές σελίδες είναι σε χώρες του εξωτερικού (Λειψία, Λονδίνο, Βιέννη, Μόσχα). Ως προς τη θεματολογία παρατηρούμε ότι κυρίως είναι μαθηματικές μελέτες , εκκλησιαστική ιστορία και ένα θρησκευτικό δοκίμιο δίγλωσσο. Ανάμεσα στους συγγραφείς των βιβλίων είναι οι αδελφοί Ζωσιμά, ο Μελέτιος ( Αρχιεπίσκοπος Αθηνών), Νομοδιδάσκαλος κ.λ.π. Από το 1880 ως το 1850 έχουν καταγραφεί 88 τόμοι. Θεματολογικά, είναι ιστορικές και γεωγραφικές μελέτες, φιλοσοφικά δοκίμια, γραμματική, λεξικά, χρηστομάθειες, εγκυκλοπαίδειες, μεταφράσεις τραγικών. Διακρίνεται εμφανώς η Ιστορία της φιλοσοφίας γραμμένη στα γερμανικά ως αφιέρωση του Αδαμάντιου Κοραή και Κωνσταντίνου Κούμα προς τον βασιλιά Όθωνα, ιδιόχειρες σημειώσεις, ξενόγλωσσους (γερμανικούς) προλόγους, μεταφράσεις από τα λατινικά και μια έκδοση της βασιλικής τυπογραφίας προς χρήση των μαθητών. Αναφορικά με τον τόπο έκδοσης σημειώνουμε ότι εκτός από τις εκδόσεις του εξωτερικού (Βιέννη, Βουκουρέστι, Παρίσι) εμφανίζονται και ελληνικοί εκδοτικοί οίκοι (Κορομηλά, Ράλλη, Κ. Γκαρμπολά, Χ.Νικολαϊδου Φιλαδελφέως κ.λ.π.). Στα βιβλία του διαστήματος αυτού γίνεται αναφορά στους χρηματοδότες της έκδοσης (Ζωσιμάδες), ενώ σε μερικά βιβλία υπάρχει και ο κατάλογος συνδρομητών της έκδοσης. Ο Αριστοτέλης Σταγειρίτης και ο Τυρταίος, είναι τα ονόματα μερικών από τους συγγραφείς. Από το 1850 μέχρι το1870 έχουν καταγραφεί 53 τόμοι. Θεματολογικά, υπάρχουν τίτλοι με φιλοσοφικό ενδιαφέρον, ποίηση, χρηστομάθειες, θρησκευτικές μελέτες, λεξικά, γραμματικές, συντακτικά, γεωγραφία και επίσημη Εφημερίς της Κυβερνήσεως. Ανάμεσα στους τίτλους διακρίναμε ακόμα το βιβλίο «Νόμοι και διατάγματα, εγκύκλιοι οδηγίαι αποβλέποντα επί την εκκλησίαν και τη δημοσίαν εκπεύδευσιν εν Ελλάδι», ως και ένα εκκλησιαστικό σύγγραμμα του «Κωνσταντίνου Οικονόμου του εξ Οικονόμων. Αρκετές είναι και οι ιδιόχειρες σημειώσεις και αφιερώσεις. Οι εκδοτικοί οίκοι του εξωτερικού (Λειψία, Βενετία, Μόναχο κλπ) εξακολουθούν να έχουν αισθητή παρουσία και αυτό το διάστημα ενώ στον ελληνικό χώρο έχουν τυπωθεί στο τυπογραφείο «Αυγή». Από το 1870 μέχρι το 1890 καταγράφηκαν 77 τόμοι, οι οποίοι στο σύνολό τους σχεδόν έχουν εκδοθεί στην Ελλάδα (Αθήνα). Εκτός από τις θρησκευτικές μελέτες που υπήρχαν και στο προηγούμενο διάστημα εξακολουθούν να υπάρχουν και τίτλοι για μαθητική και φοιτητική χρήση. Παράλληλα όμως υπάρχουν και αρκετά φιλοσοφικά και φιλολογικά δοκίμια, σχόλια σε αρχαίους συγγραφείς, τραγωδίες και ιατρικά συγγράμματα. Αξίζει να σημειωθεί και η ύπαρξη ενός φύλλου «Εφημερίς της Κυβερνήσεως».Από τους ιστορικούς συγγραφείς εντοπίσαμε τον Κ. Παπαρηγόπουλο, τον Α. Πολυζωίδη, ενώ υπάρχουν και επιστολές του Αδαμάντιου Κοραή. Το διάστημα 1890 μέχρι το 1900 είναι το τελευταίο υπό εξέταση διάστημα, στο οποίο έχουν καταγραφεί 59 τόμοι. Θεματολογικά, φαίνεται να υπάρχει μια μεγαλύτερη ποικιλία, αφού πλέον το βιβλίο εκδίδεται από πολλούς ελληνικούς εκδοτικούς οίκους. Έτσι υπάρχει μεγαλύτερη ευχέρεια να πλουτίσει τη συλλογή της η βιβλιοθήκη. Η πλειονότητα των βιβλίων είναι επιστημονικού και ερευνητικού ενδιαφέροντος, ενώ το χαρακτηριστικό της περιόδου αυτής είναι και η παρουσία των ξενόγλωσσων έργων, των μεταφράσεων ή και μεθόδων εκμάθησης ξένων γλωσσών. Ξεχωρίζει «Η εκμάθηση της οθωμανικής μετά γραμματικής, συντακτικού, φερμανίων κ.λ.π. ελληνιστί και τουρκιστί». Αρκετές είναι οι μεταφράσεις του Ομήρου και μάλιστα σε μία από αυτές υπάρχει λατινική εισαγωγή. Ανάμεσα στους τίτλους ξεχωρίσαμε τα εξής έργα: «Έκθεση με τα πεπραγμένα του στρατού στην εκστρατεία του 1897». «Samosatensis Opera» (Ελληνικό κείμενο με εξώφυλλο στα λατινικά). «Εικονογραφημένο μυθιστόρημα». «Οδηγοί επιστολογραφίας». Τα παλαίτυπα που έχουν καταγραφεί φυλάσσονται σε ειδικούς χώρους στη Λαϊκή Βιβλιοθήκη. Γίνεται προσπάθεια να συνταχτεί πλήρης κατάλογος και να δοθεί για χρήση σε πανεπιστημιακά και άλλα εκπαιδευτικά ιδρύματα.
	Η συλλογή του Νικολάου Πλαστήρα
	Πρόκειται για ένα μεγάλο μέρος των προσωπικών βιβλίων του στρατηγού και πολιτικού Νικολάου Πλαστήρα, τα οποία δώρησε στη Λαϊκή Βιβλιοθήκη πρόσωπο του συγγενικού του περιβάλλοντος, στα μέσα της δεκαετίας του 1950.