|
| Συνεχίζοντας την ανηφορική διαδρομή, λίγα χιλιόμετρα ΝΑ των Λουτρών Σμοκόβου σε υψόμετρο 743 μ. στην πλαγιά του Αη Λιά, βρίσκεται η Λουτροπηγή (Σμόκοβο). Κατά μήκος της διαδρομής, με την μεγάλη ποικιλία χρωμάτων της βλάστησης και εναλλαγών του τοπίου, το μάτι ξεχωρίζει την κορυφή "Κάστρο" στο Θραψίμι, τον ογκώδη Κατάχλωρο, τη λίμνη Σμοκόβου με το τεράστιο χωμάτινο φράγμα που ανακόπτει την πορεία των υδάτων του Ονόχωνου στη θέση "Παλιοσταλός" και διαπερνά όλο το Θεσσαλικό κάμπο. Το χωριό απέχει 42 χλμ. από την Καρδίτσα και 19 χλμ από τον Κέδρο. Έχει ξηρό κλίμα, απέραντη ορατότητα και φυσική ομορφιά, μακρόχρονη ιστορία και πλούσια παράδοση. Οι κάτοικοι, 550 σύμφωνα με την απογραφή, ασχολούνται με την κτηνοτροφία, τη γεωργία και την παροχή υπηρεσιών στα λουτρά Σμοκόβου τους καλοκαιρινούς μήνες. Πάνω από το δρόμο που διασχίζει το χωριό βρίσκεται η λιθόκτιστη με πελεκημένη πέτρα "Βρύση της Καμάρας" που χρονολογείται στα 1820. Κατά μήκος του κεντρικού δρόμου υπάρχουν καφενεία και ταβέρνες πρόθυμες για εξυπηρέτηση. Περιβάλλεται από χαράδρες, καταπράσινες και απέραντες εκτάσεις από βελανιδιές, πουρνάρια, πλατάνια, κέδρα και άλλη βλάστηση που ευνοεί την ανάπτυξη της κτηνοτροφίας. Την περίοδο της κατοχής, οι κάτοικοι της Λουτροπηγής είχαν ενεργή συμμετοχή στην αντίσταση κατά των Γερμανών. Αυτό είχε σαν συνέπεια να καταστραφούν από τους κατακτητές 103 σπίτια του χωριού (σε σύνολο 160). Πανηγυρικές και άλλες θρησκευτικές εκδηλώσεις πραγματοποιούνται του Αγίου Αθανασίου (18/ Ιανουαρίου), τη δεύτερη μέρα του Πάσχα με τοπικούς παραδοσιακούς χορούς, των Αγίων Αναργύρων, την 1η Ιουλίου και τις 29/8 του Αγίου Ιωάννη του Προδρόμου με γλέντια και χορευτικές εκδηλώσεις, Κάθε Αύγουστο διοργανώνεται πλούσιο πολιτιστικό τριήμερο. Στις εκδηλώσεις συμμετέχει ο όμιλος Σμοκοβιτών Αθήνας και ο Χορευτικός Όμιλος Σμοκόβου. Κάθε τρίμηνο εκδίδεται και η τοπική εφημερίδα "Σμόκοβος". Πάνω από τη λουτρόπολη στη θέση "Κάστρο" στην κορυφή του λόφου Αη Λιά (1.000 μ.) κοντά στο ομώνυμο εξωκλήσι, υπάρχει μεγάλος αρχαίος τειχισμένος οικισμός γνωστός. Τα τείχη του είναι ορατά σε μεγάλο μήκος και πιθανολογείται ότι ο οικισμός αυτός ήκμασε κατά την κλασική και ελληνιστική περίοδο. Εικάζεται ότι εδώ βρίσκονταν η πρωτεύουσα των Δολόπων, η Μενελαΐδα. Εκτός από τη φυσική οχύρωση λόγω της γεωγραφικής της θέσης, η πόλη ήταν ενισχυμένη και με τρεις σειρές οχυρωματικών τειχών. Στην κορυφή του Αη Λιά φτάνουμε από χωματόδρομο μήκους περίπου 2,5 χλμ. που αρχίζει από την άκρη του χωριού. Διαδρομή 500 μ. περίπου σε μονοπάτι χωρίς σήμανση στο τέλος του χωματόδρομου μας οδηγεί στο "Κάστρο" με την υπέροχη θέα. Μπροστά μας απλώνεται η λίμνη Σμοκόβου και όλος ο Θεσσαλικός κάμπος. Στο βάθος, πίσω από τον Κατάχλωρο, υψώνεται ο χιονισμένος Όλυμπος και δεξιά ο Κίσσαβος. |