Karditsa-net - Τοπικοί Άγιοι

Τοπικοί Άγιοι της εκκλησίας μας:

Ο Άγιος Αρσένιος

Ο Άγιος Αρσένιος (κατά κόσμον Απόστολος) γεννήθηκε το 1550, στο χωριό Καλογραιανά Καρδίτσης, από πολύτεκνους και ευλαβείς γονείς, τον ιερέα Θεόδωρο και τη Χρυσάφη (τη μετέπειτα μοναχή Χριστοδούλη, ανεψιά του Αγίου Βησσαρίωνος) και μεγάλωσε σε μια λευιτική οικογένεια, που ανέδειξε αρχιερείς, ιερείς και μοναχούς. Στα Τρίκαλα έμαθε τα ιερά και τα εγκύκλια γράμματα, εκάρη μοναχός, χειροτονήθηκε Διάκονος και εγκαταβίωσε στη Μονή Δουσίκου. Το 1597 κατεστάθη Αρχιεπίσκοπος Αρχαγγέλων, του Καθεδρικού Ναού της Μόσχας, το 1613 Αρχιεπίσκοπος Τβέρης και Κασίν και το 1615 Αρχιεπίσκοπος Σουζδελίου και Ταρουσίου, όπου και εκοιμήθη τη 13η Απριλίου 1621, ημερομηνία κατά την οποία τιμάται και η ιερά και οσία μνήμη του.

Ο Όσιος Ακάκιος

Ο όσιος Ακάκιος (κατά κόσμον Αναστάσιος) γεννήθηκε το 1630 στο χωριό Γόλιτζα Αγράφων Καρδίτσης, που σήμερα έχει μετονομασθεί προς τιμήν του σε Άγιος Ακάκιος. Ασκήτευσε στο Άγιο Όρος. Η διορατικότητά του έγινε γνωστή μέσα και έξω από το Όρος. Έτσι, πολλοί επισκέπτονταν το ασκητήριό του για να τον συμβουλευθούν. Με τον καιρό συγκεντρώθηκαν αρκετοί μοναχοί γύρω από το γέροντα. Η οργάνωση της μοναστικής αυτής κοινότητος σε σκήτη αποδίδεται στον όσιο Ακάκιο και ανάγεται στο 1700. Παρέδωσε στο Θεό την αγία ψυχή του πλήρης ημερών, σε ηλικία 100 ετών, τη 12η Απριλίου 1730, Κυριακή των Μυροφόρων, ημερομηνία κατά την οποία επιτελείται και η οσία μνήμη του. Στο φερώνυμο χωριό Άγιος Ακάκιος, η εορτή του πανηγυρίζεται την Πέμπτη της Διακαινησίμου.

Ο Άγιος Σεραφείμ

Ο ιερομάρτυς Σεραφείμ γεννήθηκε στα μέσα περίπου του 16ου αιώνα στο χωριό Πεζούλα Αγράφων Καρδίτσης. Μαθήτευσε στο σχολείο της μικρής Μονής του Αγίου Παντελεήμονος, έξω από το χωριό του, όπου διακρίθηκε για την επιμέλεια του. Εκάρη μοναχός στη Μονή Κορώνης ή (κατά άλλες ονομασίες της εποχής) Κυρίας Θεοτόκου ή Κρυεράς Πηγής Αγράφων. Χειροτονήθηκε ιερεύς και λόγω της πνευματικής και ενάρετης πολιτείας του, εξελέγη ηγούμενος της Μονής Κορώνης, καθοδηγώντας τους μοναχούς σε περίοδο ακμής και δόξης. Αργότερα χειροτονήθηκε (πρώτος;) Αρχιεπίσκοπος Φαναρίου και Νεοχωρίου. Σουβλίσθηκε την 4η Δεκεμβρίου 1601, ημερομηνία κατά την οποία επιτελείται η ιερά, οσία και ένδοξη μνήμη του. Στο Φανάρι η εορτή του πανηγυρίζεται επίσης την τελευταία Κυριακή του Σεπτεμβρίου, ενώ στην Καρδίτσα ως Πολιούχος τιμάται την Κυριακή των Μυροφόρων. Με θαυμαστό τρόπο βρέθηκε η τιμία Κάρα του στα νερά του Πηνειού. Σήμερα η Κάρα του Αγίου φυλάσσεται στην Ι. Μ. Κορώνης.

Ο εκ Σκλαταίνης Όσιος Διονύσιος

Ο όσιος Διονύσιος (κατά κόσμον Δημήτριος) γεννήθηκε περίπου το 1500, στο χωριό Σκλάταινα Μουζακίου Καρδίτσης, στη σημερινή Δρακότρυπα. Από νωρίς έδωσε δείγματα αφοσιώσεως στο Θεό και αγάπης προς το μοναχισμό. Μετά το θάνατο των γονέων του, σε ηλικία περίπου 18 ετών, ακολούθησε στα Μετέωρα το γέροντα Άνθιμο και εκάρη μοναχός στη Μονή Μεγάλου Μετεώρου με το όνομα Δανιήλ, ως υποτακτικός του γέροντα Σάββα. Αναζητώντας ακόμη πιο ήσυχο τόπο, μετέβη στο Άγιο Όρος, όπου εκάρη μεγαλόσχημος μοναχός με το όνομα Διονύσιος. Παρέδωσε την αγία ψυχή του στο Θεό την 23η Ιανουαρίου, ημερομηνία κατά την οποία επιτελείται η ιερά και οσία μνήμη του. Στη Δρακότρυπα η εορτή του πανηγυρίζεται επίσης την τελευταία Κυριακή του Ιουλίου. Η τιμία Κάρα του θησαυρίζεται στη φερώνυμο Ιερά Μονή Αγίου Διονυσίου Ολύμπου.

Ο Άγιος Παρθένιος

Ο άγιος Παρθένιος γεννήθηκε από ευσεβείς γονείς, στις αρχές του 18ου αι., στο χωριό Βατσουνιά Καρδίτσας. Εκάρη μοναχός και στόλισε το μοναχικό του βίο με τα κοσμήματα των αρετών σε τέτοιο βαθμό, ώστε να αξιωθεί να λάβει το θείο και μέγα χάρισμα της Αρχιερωσύνης. Αρκετά νωρίς απέκτησε μεγάλη πνευματική φήμη και χειροτονήθηκε επίσκοπος Ραδοβυσδίου Άρτας. Κατά την παράδοση, ο άγιος Παρθένιος συναντήθηκε με τον άγιο Κοσμά τον Αιτωλό, συζήτησαν τα μεγάλα προβλήματα των υποδούλων και επισκέφθηκαν τη Μονή Ροβέλιστας. Κατά μία παράδοση, ενοχλημένος ο Τούρκος δυνάστης από την ελληνορθόδοξη δράση του επισκόπου, μεθόδευσε το μαρτυρικό θάνατό του. Κατά άλλη παράδοση, ο Άγιος κοιμήθηκε με όσιο τρόπο την 21η Ιουλίου 1777, ημερομηνία κατά την οποία επιτελείται η ιερά, οσία και ένδοξη μνήμη του, και ενταφιάσθηκε πίσω από το Ιερό Βήμα του Επισκοπικού Ναού των Αγίων Αναργύρων Βελεντζικού Άρτας.

Ο Οσιομάρτυς Νικόλαος ο Νέος ο εν Βουνένη

Ο οσιομάρτυς Νικόλαος ο Νέος καταγόταν από τα μέρη της Ανατολής, από ευγενείς και ευσεβείς γονείς. Επειδή ήταν γενναίος και συνετός, όταν κατετάγη στο Βυζαντινό στρατό ο Αυτοκράτορας, γνωρίζοντας τις ικανότητές του, του έδωσε το αξίωμα (οφφίκιο) του Δουκός, μια επαρχία και στρατιώτες στην υποταγή του. Ο Νικόλαος γύμναζε και νουθετούσε χριστιανικώς τους στρατιώτες του να απέχουν από κάθε αδικία. Μετά από πολέμους με θεία υπόδειξη, αποφάσισε να ζήσει ασκητικώς στη Βούνενα της Θεσσαλίας. Άβαροι τον έδεσαν σε δένδρο, τον τόξευαν και τον λόγχιζαν και τελικώς τον αποκεφάλισαν την 9η Μαΐου, ημερομηνία κατά την οποία επιτελείται η οσία και ένδοξη μνήμη του. Η μετακομιδή των ιερών λειψάνων του εορτάζεται την 4η Οκτωβρίου. Η τιμία Κάρα του θησαυρίζεται στην Ιερά Μονή Αγίου Νικολάου Μύρων Άνδρου.

Ο εκ Μυριχόβου οσιομάρτυς Δαμιανός

Ο οσιομάρτυς Δαμιανός γεννήθηκε περίπου το 1500 στο χωριό Μυρίχοβο Καρδίτσας. Από την παιδική του ακόμη ηλικία αγάπησε τη μοναχική ζωή. Έτσι, άφησε την πατρίδα του και μετέβη στο Άγιο Όρος, στη Μονή Φιλοθέου, όπου εκάρη μοναχός. Περιπλανήθηκε σε διάφορες μονές κυρρήσοντας το λόγο του Θεού αλλά συνεχώς συκοφαντούνταν από υποκριτές. Μεταξύ των αυτών ήταν και η περιοχή των Αγράφων, συνεχίζοντας το φλογερό του κήρυγμα και κτίζοντας, σύμφωνα με την παράδοση, την ιερά μονή της Παναγίας Πελεκητής. Και εκεί, όμως, συκοφαντήθηκε ως λαοπλάνος και ψευδομοναχός. Τελικά απαγχονίστηκε μετά από σκληρούς βασανισμούς από τους Τούρκους και το σώμα του κάηκε. Η στάχτη του ρίφθηκε στον Πηνειό ποταμό, τη 14η Φεβρουαρίου 1568, ημερομηνία κατά την οποία επιτελείται η οσία και ένδοξη μνήμη του.

Ο Άγιος Νεομάρτυς Κωνσταντίνος εκ Καπούας

Ο Άγιος Κωνσταντίνος γεννήθηκε μουσουλμάνος και ήταν υιός του μπέη της περιοχής Καπούας (σημερινή Καππά Καρδίτσης). Τα πρώτα βήματα στην χριστιανική πίστη θα έκανε με κάποιον λόγιο μοναχό από το μοναστήρι του Αγ. Νικολάου που σώζεται μέχρι σήμερα ως ενορία στην Καππά. Η αντίδραση του μουσουλμάνου πατέρα του, όπως ήταν αναμενόμενο, υπήρξε σφοδρή. Τελικά, σύμφωνα με διαταγή του, στρατιώτες τον οδήγησαν έξω από την πόλη και κρέμασαν τον Κωνσταντίνο από ένα πλάτανο. Όμως το θαύμα έγινε: τρεις φορές κόπηκε το σχοινί, οπότε οι δήμιοι τον αποκεφάλισαν. Το μαρτύριο του νεομάρτυρα έλαβε χώρα το έτος 1610 στις 18 Αυγούστου.