|
Ο δικηγόρος και πολιτικός Δημήτριος Μπούσδρας (1872-1958) υπήρξε ηγετική μορφή του αγροτικού κινήματος στις αρχές του 20ου αιώνα στη Θεσσαλία. Γεννήθηκε το 1872 στο Προάστιο (Παραπράσταινα) Καρδίτσας και αφού σπούδασε νομικά άρχισε να ασκεί τη δικηγορία στην Καρδίτσα. Τον Μάιο του 1909 ιδρύθηκε στην πόλη ο Πεδινός Γεωργικός Σύνδεσμος με πρόεδρο τον Μπούσδρα και το Σεπτέμβριο και τον Νοέμβριο της ίδιας χρονιάς έγιναν κινητοποιήσεις στην Καρδίτσα με ομιλητή τον ίδιο. Στη συνέχεια εργάστηκε για την οργάνωση του αγροτικού κινήματος και στους γειτονικούς νομούς και υπήρξε πρόεδρος της Πανθεσσαλικής Επιτροπής των αγροτών που συγκροτήθηκε το Φεβρουάριο του 1910. Μετά τα γεγονότα στο Κιλελέρ ο Μπούσδρας παραπέμφθηκε μαζί με άλλα 71 άτομα σε δίκη στο Κακουργοδικείο Χαλκίδας αλλά αθωώθηκε. Στις εκλογές του Αυγούστου του 1910 εκλέχτηκε βουλευτής για πρώτη φορά. Τον Μάρτιο της επόμενης χρονιάς, κατά τη διάρκεια συζήτησης στη Βουλή, ανέπτυξε μαζί με τον βουλευτή Βόλου Ν. Γεωργιάδη, το ζήτημα της απαλλοτρίωσης, αποκαλύπτοντας πως τσιφλικάδες ζητούσαν να πάρουν την τουρκική υπηκοότητα για να προστατεύσουν τις ιδιοκτησίες τους. Το 1916 προσχώρησε στο Κίνημα της Εθνικής Άμυνας.
Μετά την απελευθέρωση της Θεσσαλίας το 1881, μεγάλες εκτάσεις γης βρέθηκαν στα χέρια των τσιφλικάδων. Αυτό είχε σαν αποτέλεσμα να γίνουν πολλές εξεγέρσεις στη Θεσσαλία επειδή οι αγρότες ήταν αναγκασμένοι να δίνουν ένα μεγάλο μέρος της σοδειάς τους και οι ίδιοι να ζουν σε συνθήκες άθλιες. Έτσι το 1909 ιδρύθηκει ο Γεωργικός Πεδινός Σύνδεσμος της Καρδίτσας με πρόεδρο τον Δημήτριο Μπούσδρα, ένα νεαρό τότε δικηγόρο της Καρδίτσας και αργότερα βουλευτή, ένα πραγματικά χαρισματικό άνθρωπο, ο οποίος συγκέντρωσε και μορφοποίησε μεθοδικά τις αγροτικές κινητοποιήσεις ώστε να έχουν το καλύτερο δυνατό αποτέλεσμα.
Έχοντας ένα εξαιρετικό επιτελείο από επιστήμονες, διανοούμενους, επαγγελματίες και αγρότες ανέλαβε την ηγεσία του κινήματος πανθεσσαλικά. Αντιπρόσωποι του Συνδέσμου της Καρδίτσας μετέβησαν στις άλλες πόλεις της Θεσσαλίας όπου οργάνωσαν τοπικές συσκέψεις, ίδρυσαν τοπικές επιτροπές και δημιούργησαν άτυπους τοπικούς συνδέσμους. Παράλληλα επιτροπή του συνδέσμου στην Αθήνα προσπαθούσε με έντονες πιέσεις να εγκριθεί νομοσχέδιο για τη λύση του αγροτικού ζητήματος το οποίο είχε υποβληθεί από Καρδιτσιώτη επίσης βουλευτή. Ιδρύεται η πανθεσσαλική επιτροπή αγώνα με 300 μέλη και πρόεδρο τον Δ. Μπούσδρα. Αποφασίστηκε για να ενισχυθεί η διαπραγματευτική ικανότητα της επιτροπής στην Αθήνα, να γίνει κλιμάκωση του αγώνα με κινητοποιήσεις σε όλες τις Θεσσαλικές πόλεις. Έτσι στα τέλη του 1909 και στη αρχή του 1910 διοργανώνεται μιά σειρά συλλαλητηρίων στην Καρδίτσα και σε άλλες Θεσσαλικές πόλεις με κορυφαίες της διαδηλώσεις της 27ης Φεβρουαρίου σε διάφορες πόλεις της Θεσσαλίας με μεγαλύτερη σε συμμετοχή και δυναμισμό αυτή της Καρδίτσας με ένα μάλιστα νεκρό, τον αγρότη Χρήστο Σάλτα από το Ανώγι και αρκετούς τραυματίες. Έτσι το πρώτο αίμα των μεγάλων και καθοριστικών αγροτικών κινητοποιήσεων του 1910 χύθηκε στη Καρδίτσα στις 27 Φεβρουαρίου. Κατόπιν, η επιτροπή προεδρεύοντος του Μπούσδρα, αποφάσισε για καλύτερη διεισδυτικότητα και αποτελεσματικότητα του αγώνα, την μεταφορά του κέντρου βάρους του στην Λάρισα, με αποτέλεσμα τη μεγάλη διαδήλωση στη Λάρισα με τα γνωστά αιματηρά γεγονότα του Κιλελέρ (Κυψέλη Λαρίσης), του Τσουλάρ (Μελία Λαρίσης) και της Πύλης Φαρσάλων.
Τα γεγονότα αυτά, που κατετάραξαν τις τότε κυβερνήσεις, μια και τότε η Θεσσαλία ήταν παραμεθόριος περιοχή, οδήγησαν τελικά στην νομοθετική ρύθμιση και επίλυση του αγροτικού ζητήματος με την απαλλοτρίωση των τσιφλικιών αρκετά χρόνια μετά συγκεκριμένα με νόμο ενός άλλου Καρδιτσιώτη του Νικολάου Πλαστήρα το 1923. Μετά τα γεγονότα του Κιλελέρ 71 άτομα (μεταξύ των οποίων ο Δ. Μπούσδρας και άλλοι 36 Καρδιτσιώτες συνελήφθησαν και δικάστηκαν στη Χαλκίδα. Παρά τις έντονες κρατικές παρεμβάσεις και πιέσεις προς αιώνια δόξα της Ελληνικής Δικαιοσύνης, αθωώθηκαν όλοι. |
|
|
|