90 χρόνια από την Μικρασιατική Καταστροφή 100 χρόνια από την απελευθέρωση της Θεσσαλονίκης.
 
Βερίλλης
ΘΕΤΙΚΟΙ ΠΡΩΤΑΓΩΝΙΣΤΕΣ ΤΑ ΣΤΡΑΤΙΩΤΙΚΑ ΤΜΗΜΑΤΑ ΤΗΣ ΔΥΤΙΚΗΣ ΘΕΣΣΑΛΙΑΣ.
 
Α ΜΕΡΟΣ: ΒΑΛΚΑΝΙΚΟΙ ΠΟΛΕΜΟΙ
Το 2012 συμπληρώνονται 100 χρόνια από τους Βαλκανικούς Πολέμους τού 1912-13 οι οποίοι είχαν σαν αποτέλεσμα την απελευθέρωση της Θεσσαλονίκης και γενικότερα της Μακεδονίας και κατόπιν της Ηπείρου και άλλων περιοχών. Η περίοδος αυτή υπήρξε η λαμπρότερη της νεότερης ιστορίας της Ελλάδας γιατί τότε, μέσα σε λίγους μήνες, κρίθηκε η ελευθερία μεγάλων ελληνικών πληθυσμών και ουσιαστικά καθορίσθηκαν, σε σημαντικό βαθμό, τα σύνορα της νεότερης Ελλάδας. Όταν ξεκινούσε αυτή η μεγάλη προσπάθεια, αυτός ο μεγάλος εθνικοαπελευθερωτικός αγώνας πολλοί λίγοι πίστευαν στη δυνατότητα απελευθέρωσης της Θεσσαλονίκης και γενικότερα ελάχιστοι υπολόγισαν το μέγεθος της νίκης μιάς και αντίπαλοι του ελληνικού στρατού ήταν οι πανίσχυρες στρατιωτικές δυνάμεις της Βουλγαρίας (σχεδόν διπλάσια αριθμητικά και πολύ καλύτερα οργανωμένη) και της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας
 
Η μεγάλη επιτυχία, οι λαμπρές και συχνά ανέλπιστες νίκες ( χωρίς σε καμία περίπτωση να αμφισβητείται η γενναιότητα, και τις θυσίες των στρατιωτών και αξιωματικών ολόκληρου του ελληνικού στρατού ) οφείλονται σε μεγάλο βαθμό και στην ιδιαίτερη αποτελεσματικότητα των στρατιωτικών τμημάτων από τη Δυτική Θεσσαλία και γενικότερα από τη Θεσσαλία. Τα τμήματα αυτά έκριναν την τελική έκβαση όλων των κρίσιμων μεγάλων μαχών οι οποίες καθόρισαν το τελικό αποτέλεσμα εκείνων των πολέμων. Συγκεκριμένα ,δε, τα τμήματα αυτά είναι , το 1Ο ΣΥΝΤΑΓΜΑ ΕΥΖΩΝΩΝ (αποτελούμενο από το 8ο και 9Ο Τάγματα Ευζώνων) και το οποίο στη Μικρασιατική Εκστρατεία μετονομάσθηκε 1/38 ΣΥΝΤΑΓΜΑ ΕΥΖΩΝΩΝ ΚΑΡΔΙΤΣΗΣ και το 5ο ΣΥΝΤΑΓΜΑ ΠΕΖΙΚΟΥ και γενικότερα ολόκληρη η 1η ΜΕΡΑΡΧΙΑ του ελληνικού στρατού η επονομαζόμενη «Σιδηρά Μεραρχία των Θεσσαλών» στην οποία υπάγονταν το σύνταγμα αυτό. Όμως το γεγονός δεν είναι ευρύτατα γνωστό, πέρα από τους ειδικούς, για δύο κυρίως λόγους. Αφενός γιατί οι Δυτικοθεσσαλοί δεν φρόντισαν να το προβάλουν μιάς και ισχύει ότι : « ΟΙ ΑΝΘΡΩΠΟΙ ΠΟΥ ΔΗΜΙΟΥΡΓΟΥΝ ΤΗΝ ΙΣΤΟΡΙΑ ΔΕΝ ΕΧΟΥΝ ΤΟ ΧΡΟΝΟ ΝΑ ΤΗΝ ΚΑΤΑΓΡΑΨΟΥΝ»… και αφετέρου γιατί στη νεότερη ιστορία της Ελλάδας τα στρατιωτικά τμήματα δεν αναφέρονται πότε με τον τόπο καταγωγής των στρατιωτών η τον τόπο επιστράτευσης (σε αντίθεση βέβαια με τα αντίπαλα στρατιωτικά τμήματα των οποίων γνωρίζουμε τον τόπο καταγωγής των στρατιωτών). Μάλιστα σε ορισμένες μάχες η σε ορισμένα ιστορικά γεγονότα αναφέρονται με άλλα ονόματα , όπως τα ονόματα των διοικητών τους η των ανωτέρων η ακόμη με την αόριστη ονομασία το γενναίο η το ηρωικό ευζωνικό..κ.λ.π
 
9o ΤΑΓΜΑ ΕΥΖΩΝΩΝ
Χαρακτηριστικό παράδειγμα αποτελεί το 9ο Τάγμα ευζώνων του 1ου Συντάγματος της Δυτικής Θεσσαλίας . Υπήρξε το στρατιωτικό τμήμα το οποίο, μεταξύ των άλλων, με την απελευθέρωση των Ιωαννίνων. «υπέγραψε» στο πεδίο της μάχης το τέλος του 1ου Βαλκανικού Πολέμου εναντίον των Τούρκων και με τη νίκη στη φοβερή μάχη του «1378» το νικηφόρο τέλος τού 2ου Βαλκανικού Πολέμου εναντίον των Βουλγάρων. Αργότερα, υπήρξε το ίδιο που με την ονομασία 1/38 ευζώνων πρώτο αποβιβάσθηκε στη Μικρά Ασία και είχε εκεί την μεγαλύτερη αποτελεσματικότητα και την πλέον μακροχρόνια παρουσία από κάθε άλλο στρατιωτική μονάδα. -Το τάγμα αυτό στη μάχη των Γιαννιτσών, όπου άνοιξε το δρόμο για τη Θεσσαλονίκη λίγες ώρες πριν την άφιξη εκεί των Βουλγάρων, ονομάζεται «το τάγμα του Ν. Γεωργούλη» από το όνομα του διοικητή του που σκοτώθηκε εκεί. -Στην κατάληψη των Ιωαννίνων, όπου κατέλαβε την πόλη με δική του πρωτοβουλία και χωρίς να λάβει γιαυτό εντολή ονομάζεται «το τάγμα του Ι. Βελισσαρίου» από το όνομα του νέου διοικητή του. -Στις μάχες τού Λαχανά και των στενών της Κρέσνας συχνά αναφέρεται ως «το ευζωνικό του συνταγματάρχη Διον. Παπαδόπουλου» . -Ενώ στη Τζουμαγία, όπου απέκρουσε μόνο του όλα τα επίλεκτα τμήματα του βασιλιά της Βουλγαρίας παρουσιάζεται κυρίως, ως «το ηρωικό τάγμα ευζώνων». Είναι, όμως, το ίδιο ευζωνικό που με όλους τους διοικητές του νίκησε σε όλες τις καθοριστικές μάχες γράφοντας τη δική του μοναδική ιστορία. Αξιοσημείωτο είναι επίσης ότι από τους γενναίους αυτούς ευζώνους επέζησαν στο τέλος του πολέμου - συμπεριλαμβανομένων και των αναπληρωτών..- μόνον ένας υπολοχαγός και 75 στρατιώτες.
 
ΕΠΕΤΕΙΑΚΕΣ ΕΚΔΗΛΩΣΕΙΣ
Παρακολουθώντας κάποιος τις καθημερινές εκπομπές ιδιαίτερα της κρατικής τηλεόρασης για τα 100 ΧΡΟΝΙΑ από τους Βαλκανικούς Πολέμους και την Απελευθέρωση Θεσσαλονίκης διαπιστώνει αμέσως ότι υπάρχουν αρκετές λεπτομέρειες ακόμα και για δευτερεύοντα ίσως θέματα αλλά δεν υπάρχει καμία τιμητική εκδήλωση η παραμικρή ονομαστική αναφορά για τους κύριους πρωταγωνιστές αυτών των γεγονότων . Όμως χωρίς την αποτελεσματικότητα και τη γενναιότητα αυτών των ανθρώπων είναι βέβαιο ότι τα πράγματα θα είχαν πάρει άλλη τροπή ,ίσως και ορισμένες περιοχές να μην ήταν σήμερα ελληνικές. Δεν αξίζει λοιπόν η μεγάλη θυσία τους και κυρίως η ανεκτίμητη προσφορά τους προς τους υπόδουλους τότε συμπατριώτες μας και γενικότερα προς το Έθνος να τύχουν σήμερα κάποιας τιμής η κάποιας αναφοράς; τουλάχιστον από τους πολίτες και τις αρχές των περιοχών όπου πολέμησαν και έδρασαν η έστω από δικούς τους ανθρώπους εδώ στη Δυτική Θεσσαλία όπου γεννήθηκαν και ζουν οι απόγονοί τους Έστω για να αποτελέσουν κάποιο παράδειγμα στις νεότερες γενιές..